Opatrzność nad świetlicą

W tym roku już od 5 września zaczęła funkcjonować po wakacjach nasza Świetlica w Krakowie przy ul. Warszawskiej 11. Od czasu wybuchu wojny w Ukrainie wiele zmieniło się w naszym kraju, a także w Kościele i w Zgromadzeniu. Wiele sióstr rozpoczęło bezpośrednią posługę Uchodźcom, tak też jest na Świetlicy. Na 22 dzieci zapisanych 12, to dzieci z Ukrainy. Dzisiaj wszystkie chodzą do szkoły, kilkoro do Szkoły Podstawowej i Liceum Sióstr Prezentek. Codziennie przychodzą do nas od godz. 14 do 19.00. Najpierw jest czas na naukę, odrabianie zadań domowych, lekturę, później obiad przygotowany przez nasze siostry, czas na modlitwę i tzw. „Nasze sprawy”, czyli różne informacje przekazywane nie tylko przez wychowawców, ale także przez dzieci. Czas na zabawę i zajęcia dodatkowe w formie sportowej, plastycznej, muzycznej, kulinarnej, socjoterapeutycznej jest do godz. 18.30, a później podwieczorek, dyżury i zamykamy kolejny dzień w Świetlicy.

Oczywiście życie pisze swoje scenariusze i dlatego z dużą otwartością przyjmujemy to, co nadchodzi. Zaczęło się już na początku września, kiedy okazało się, że jesteśmy zaproszeni do oglądania panoramy Krakowa z wysokości 50 m z Koła widokowego usytuowanego na Osiedlu Podwawelskim tuż nad Wisłą. Jak co roku uroczyście przeżywaliśmy święto patrona Świetlicy św. Wincentego a Paulo w kościele księży misjonarzy przy ul. Św. Filipa. Październik był naprawdę miesiącem różańcowym, całą wspólnotą świetlicową staraliśmy się być na tym nabożeństwie w różnych kościołach Krakowa, a w sobotę w liturgiczne wspomnienie św. Teresy z Avila byliśmy i śpiewaliśmy na ślubie naszych wychowawców Kasi Krukowskiej i Damiana Michalskiego. Trudno nie wspomnieć w tym miesiącu JPII, dlatego najpierw przypomnieliśmy życiorys naszego papieża, a później była gra terenowa na Starym Mieście i na Białych Morzach. Te doświadczenia przyniosły nam wiele przeżyć nie tylko intelektualnych, ale także emocjonalnych i estetycznych.

W każdym miesiącu patronuje nam inny święty, jest to dobra okazja by poznać jego życie, naśladować jakąś cechę i uświadamiać sobie rzeczywiste obcowanie świętych. We wrześniu był to oczywiście Wincenty a Paulo, w październiku Jan Paweł II, a przed nami jeszcze inni np. Carlo Acutis.

W naszą codzienność wplatamy różne akcje i rekreacje: planujemy stworzenie galerii świętych, zabawę Św. Andrzeja, warsztaty kartek świątecznych dla Ubogich, Jasełka. Staramy się stwarzać wspólnotę świetlicy, nie tylko grupę przychodzących dzieci. Czujemy Bożą Opatrzność, która skutecznie czuwa nad nami i pomaga nam realizować ciekawe zamierzenia.