Oddać życie…

Nasze dziś każe nam przeżywać różne wymiary znaczenia tego samego pojęcia. Dać słowo i być konsekwentnym bez stawiania warunków. Na czas pogody i burzy, słońca i wiatru... pokoju i grozy wojny... Na każdy czas nieokreślony.

Oddać życie Chrystusowi, by być z Nim i dla Niego w braciach oddających dziś swoje życie ojczyźnie, wolności swoich bliskich i naszej wolności.

Oddać życie inaczej niż dotychczas... choć na pozór tak samo. Gdy serce płacze z płaczącymi, biegnie z biegnącymi, lęka się o bezpieczeństwo tych, którzy nie mogą się ochronić... by ich przyjąć pod swój dach, jak najbliższych sercu.

Oddać swoje pragnienia, ważne miejsca, dotychczasową posługę... by być tu i teraz... gdzie dziś potrzebuje mnie Pan bardziej niż gdziekolwiek indziej...

Powiedzieć swoje „Fiat” z Maryją i jak Ona. Nie trzeba rozumieć... potrzeba zaufać Jemu. Niech On przeprowadzi przez czas i miejsca... przez każde spotkanie w człowieku.

Niech wyostrza wzrok, by zobaczyć;

otwiera uszy, by słyszeć;

niech dotyka serca, by było czułe i wrażliwe... i szeroko otwarte, jak ramiona dla przygarnięcia, jak matka na swoje dziecko. Oddać życie tak, jak On tego pragnie i oczekuje dziś, bez lęku o siebie...

Daj nam Panie czułe serce MATKI i odważne serce OJCA.